XVIII.
CALANUS ELECTUS.
1204. post 20. Aug. - 1205. 1. Aug.
Mortuo Ugrino Archiepiscopo, Capitulum Strigon. Joannem Archiepiscopum Coloc. unanimiter in Archipraesulem postulavit, ac regium super hoc obtinuit assensum. Suffraganei attamen Strigon. ecclesiae postulationi huic se opponentes, rem totam Apostolicae sedi detulerunt. Innocentius III. ergo 1204. 22. Nov. partes dissidentes Romam evocavit „ad septvagesimam proxime venturam”, seu 6, Febr. 1205. (Vide Nrum. 165.) Interim Emericus Rex 1204. 30. Nov. e vita migravit, et regimen regni nomine Ladislai III. infantis Andreas II. suscepit. Hic primis suis ad Papam a. 1205. ante 25. Apr. exaratis litteris[382] pariter pro eodem Joanne Colocensi Strigonium transferendo institit. Ast paulopost, procul dubio ob exortas cum Regina vidua dissensiones, Joannem Colocensem, quem praecipuum fautorem infantis regis noverat, deserens, eidem Papae per alias litteras suas supplicavit, ut Calanum episcopum Quinqueecclesiensem, quem interea quidam Canonici Strigon. a postulatione priori recedentes, in Archiepiscopum postularunt, ad metropolim Strigon. transferre dignaretur. Et Calanum quidem sedem hanc metropolitanam reipsa conscendisse, inde patet, quia in publico Andreae II. regis a. 1205. diplomate ita subscribitur: „Venerabili Joanne Colocensi Archiepiscopo existente, Calano Quinqueecclesiensi Episcopo et Strigoniensi Archi Electo.”[383] Papa tamen postulationem Calani ceu illegalem, 24. Jun. reiecit, (Vide Nrum. 166.) neque Andreas II. amplius pro eodem institit, nam mortuo 6. Maii Ladislao III., causa, ob quam Joanni Colocensi infensus erat, ultro cessavit. Sicque Calanus ad sedem suam episcopalem rediit; sententia tamen Papae non statim innotuit, Calanus enim adhuc 1. Aug. Strigon. electus subscribitur in diplomate quodam Andreae II.[384] Vitam magni huius nominis viri fuse describit Koller.[385] - Kollarius[386] erronee ait „vices in coronando regio filio (Ladislao III.) Calanum Quinqueecclesiensem antistitem obivisse.” Nrus. enim 165. id Joannem Colocensem peregisse, clare docet.
[382] Innocentius enim die hoc iam responsum expedivit. Fejér II. 455.
[383] Fejér III. I. 21.
[384] Fejér VII. V. 170.
[385] Hist. Episc. Quinqu. I. 217 354.
[386] Hist. dipl. Jur. Patr. 137.
Első
