archiepiscopatui per me facta, vestras patentes testimoniales litteras, non obstante mei absencia corporali, nostri gracia, sine difficultate qualibet concedatis, idem Reginale priuilegium, mihi per latorem presencium remittendo.
E Nro 789. Edidit Fejér 1. c. V. I. pag. 275.
789.
1272. - Capitulum Albense ad preces magistri Sixti, Lectoris Ecclesiae Strigon. transcribit Nrum. 671.
Capitulum ecclesie albensis, Omnibus xpi. fidelibus, presentes litteras inspecturis, salutem in domino sempiternam. Ad uniuersorum noticiam. tenore presencium volumus peruenire, Quod Zo1ad, seruiens Discreti viri, magistri Sixti, lectoris Strigon., litteras eiusdem domini sui nobis exhibuit in Hec uerba:
Sequitur Nrus 788.
Nos igitur peticioni et uoluntati ipsius magistri Syxti satisfacere cupientes in premissis, ipsum Reginale priuilegium, per predictum Zolad nobis exhibitum, presentibus de uerbo ad uerbum inseri fecimus, cuius tenor talis est:
Sequitur Nrus. 671.
Vnde nos eiusdem Reginalis priuilegij transcripto nostre vniuersitatis sigillum duximus apponendum. Datum anno domini Mo CCo septuagesimo secundo. magistro Demetrio ecclesie nostre preposito, Myke Cantore, Feliciano Custode, Sebastiano decano existentibus.
Sigillum detritum e serico viridi et albo pendet. Orig., in quo locus pro dato diei vacuus remansit, in Arch. Prim. Sec. Lad. C. fasc. 1. Nro. 3. - Commemorat Fejér 1. c. V. I. pag. 276. in nota. Ed. Cod. Strig. I. 67.
790.
(1268 - 1272.) - Conventus de Ságh Martinum, Abbatem S. Benedicti, contra Philippum, Archiepiscopum Strigon., quod plurimas Monasterii sui possessiones occupasset, nec omnes adusque restituisset, protestatum fuisse testatur.
Nos Conuentus ecclesie de Saag, damus pro memoria, quod vir religiosus, dominus Frater Martinus, Abbas Monasterij sancti Benedicti de iuxta fluuium Gron, in sua et sui Conuentus personis ad nostram personaliter veniendo presenciam, nobis per modum protestacionis significare curauit, quod reuerendissimus in xpo. pater, dominus Philippus, Archiepiscopus ecclesie Strigoniensis, post recessum impiorum tartarorum de Regno Hungarie, plurimas possessiones et possessionarium (sic) porciones, ipsorum domini abbatis videlicet et Conuentus sui, et per consequens predicti Monasterij ipsorum, potencialiter occupasset, de quibus quasdam restituisset, quasdam vero, videlicet decem mansiones nautarum