memorie, et Capitulum suum intuentes se tam grauiter spoliatos et animos illorum in malicia peruersos et excecatos, nil aliud uolentes, quam rapere aliena, eos salutaribus monitis inducere conabantur, ut a talibus resipiscant; ubi nec monita profecerunt, nec consilia ualuerunt, nec censura ecclesiastica potuit eos ab huiusmodi proposito iniquitatis reuocare; dum taliter, dei timore postposito et in perniciem animarum suarum perdurarent; ijdem Venerabilis Archiepiscopus et nos, qui tunc eramus Prepositus Strigon., et fratres nostri de Capitulo, ac prepositus sancti Thome cum suo Capitulo, predictos Judicem, Juratos et totam ciuitatem ad presenciam Andree Regis, clare memorie citauerunt et in figura iudicij nec non ordine iudiciario contra eosdem egerunt. Idem uero Rex Andreas vna cum prelatis et Baronibus Regni, sedens pro tribunali, iudicans equitatem, auditis proposicionibus parcium lite contestata, sentenciando diffiniuit et per diffinitiuam sentenciam determinauit, restituere Strigoniensem ecclesiam et ecclesiam sancti Thome ad omnia iura sua, que in eadem Ciuitate Strigon. perpetuo dominio possidebant, quibus per eosdem Ciues iniuste fuerunt spoliate, Ipsasque ecclesias in corporalem possessionem, sicut primitus fuerant, fecit per hominem suum introduci, Judici, Juratis et vniuersis ciuibus perpetuum silencium imponendo. Adiciens insuper, quod si temporis processu recidiuarent predicti, similia committendo; preter alias penas, que debentur calumpniatoribus, aut refricatoribus causarum sopitarum, archiepiscopus Strigon. iuste poterit in eos sentencias excommunicacionis et interdicti ferre; a quibus tunc sentencijs ad peticionem ipsius Regis et Baronum suorum predicti ciues fuerant absoluti. Sicut hec omnia patent luculenter in litteris predicti Regis, sigillis autenticis prelatorum et Baronum Regni, ac domine Thomasine, Matris eiusdem Regis, in testimonium roboratis. adiectum fuerat preterea et ipsis litteris Regijs est specialiter insertum, quod ipsi ciues nullo unquam tempore contra predictas ecclesias Strigoniensem et sancti Thome possint uti, aut licitum sit eis priuilegijs, uel litteris, cum aurea bulla, siue cereo sigillo signatis, per quas posset restitucio facta et Regia sentencia deffinitiua reuocari. Et dato, quod nulla sentencia precessisset iudiciaria, sufficiebant nichilominus leges inperatorum et instituta sacrorum canonum, edita super immunitate dei ecclesiarum, atque rerum ad easdem pertinencium, ad quas leges et que instituta nouissime domini Phylippi Firmani et domini N(icolai) Ostiensis et Veletrensis Episcoporum, ac domini Gentilis tituli sancti Martini in montibus presbiteri Cardinalis, quondam in partibus Vngarie sedis apostolice legatorum, contra huiusmodi detentores, occupatores, inuasores et spoliatores possessionum, prediorum, rerum et bonorum ecclesiasticorum, cuiuscunque condicionis, dignitatis, status homines existant, si eciam Regali preemineant culmine, qui ad tres menses a die monicionis et publicacionis facte non restituerent occupata, sentenciam excommunicacionis incurrent