sacrosanctis euuangeliis et uiuifico crucis dominice ligno, et promittimus, contra ipsius coronam, uel Regni sui, uel karissimi fratris nostri, Bele ducis. Ducatus et iurium utriusque imminucionem, lesionem, preiudicium, seu grauamen nichil cogitare, attemptare, agere, vel aggredi, palam uel occulte, fraude uel ingenio, uel aliqua machinacioue per nos, uel nostros Barrones, Nobiles, Regnicolas, vel Cumanos, necnon extraueos, Reges, Duces, Ruthenos, vel Polonos, uel cuiuscumque extere nacionis homines; Sed pocius promittimus eidem karissimo patri uostro assistere, auxiliari et esse presidio contra omnes, qui in eum insurgerent, et eiusdem maiestatem offendere molirentur, ipsius regnum uel regni terminos turbare et molestare uolentes, pro uiribus expugnando.
Vniuersis eciam innotescimus per presentes, quod nos castrum Fy1ek cum pertinencijs suis bona voluntate et gratanti animo recepimus a karissimo patre nostro pro Castro, quod idem nobis promiserat et ad dandum se obligauerat per suas litteras, in composicione, seu concordia, Posonij habita; vnde tradicione et assignacione castri predicti nobis iam facta, ipsum ab obligacione tradendi Castri profitemur et dicimus expeditum, et litteras, quibus ad dandum castrum nobis se obligauerat, restituere promittimus et resignare, que si restitute non essent, uel restitui non possent, casse et irrite et omni robore uacue habeantur et ubicumque et quandocumque exhibite et hostense fuerint, nullius sint momenti.
Item promisimus et promittimus, quod omnibus barronibus, seruientibus karissimi patris nostri occasione guerre, casualiter habite et exorfe, post pacem inter ipsum karissimum patrem nostrum et nos apud Posonium initam et firmatam, vniuersis spoliatis restituemus et restitui faciemus omnia bona mobilia et inmobilia, uel se mouencia, que ab eisdem per nos uel nostros pretextu prefate discordie sunt ablata; Preucelino et Francone dumtaxat exceptis, quos in composicione apud Posonium habita, per Herrandum magistrum agasonum karissimi patris nostri, comitem Trinchiniensem, et magistrum Ladizlaum archidiaconum Huntensem, Strigoniensem canonicum, familiarem clericum prefati genitoris nostri, ab huiusmodi restitucione seclusos, sicut possumus, recordamur; de quibus nichilominus taliter duximus statuendum, ut si predicti Herrandus comes et magister Ladizlaus, tractatores tunc pacis, iurauerint, se non exclusisse predictos Preucelinum et Franconem, uel non admisisse exclusionem eorum a communi spoliatorum restitucione: extunc ipsi, sicut et ceteri, restitucionis beneficio pocientur. Si autem iurare noluerint, extunc ab huiusmodi beneficio excludentur. Pousam autem, generum eiusdem Franconis, sine difficultate qualibet restituendum iudicamus. Fiet autem restitucio eorum, qui in restitucionis causa erunt, per uenerabiles patres Ph., dei gracia Strigoniensem, aule karissimi patris nostri