possessionem fratrum heremitarum ecclesie Sancte Crucis existentem cum omnibus suis utilitatibus et pertinenciis universis terris arabilibus fimatis et campestribus, silvis, nemoribus, iobagionum sessionibus, fenetis et aliis quibuslibet ad eandem undique de iure spectantibus predictis Iohanni et Nicolao, filiis Stephani ac eorum heredibus heredumque suorum successoribus iure perpetuo et irrevocabiliter dedisset et contulisset pacifice et quiete tenendam, habendam et possidendam, dedit et contulit coram nobis eo modo, quod quamdiu iidem Iohannes et Nicolaus vel eorum heredes vixerint vita corporali, singulis annis in festo Circumcisionis Domini pro terragio singulos quatuor florenos predicto monasterio et per consequens abbati et conventui eiusdem solvere tenerentur, tali condicione interposita, quod si iidem Iohannes et Nicolaus aut eorum heredes predictam solucionem quatuor florenorum faciendo terminum crastinarent, extunc cum pena duppli solvere tenerentur, et si postmodum secundo et tercio terminis solvere non curarent vel ipsos sine herede decedere contingeret, extunc predicta possessionaria porcio absque strepitu iudiciali ad predictum monasterium devolveretur possidenda, vendendi vel impignorandi eandem non haberent facultatem. Et ipsi, scilicet abbas et conventus dicti monasterii et eorum successores ipsos Iohannem et Nicolaum ac eorum successores racione predicte possessionarie porcionis inquietare volentibus defendere et expedire tenerentur eorum propriis laboribus et expensis. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem presentes litteras nostras privilegiales sigillique nostri munimine roboratas, alphabeto intercisas ad peticionem parcium duximus concedendas. Datum per manus magistri Dyonisi lectoris ecclesie nostre, in vigilia festi Beati Laurencii martyris, anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo octavo. Presentibus viris discretis et honestis magistris Petro cantore, Iohanne custode, Ladislao, Emerico, Petro, Michaele, Cozma, Georgio Nicolao et aliis canonicis in eadem ecclesia nostra Deo devote famulantibus.

163.
1358. augusztus 25.

A váci káptalan jelenti Szécsi Miklós országbírónak, hogy levele értelmében a királyi emberrel a káptalan tanúbizonyságát kiküldte és július 25-én a Bars megyei Kovácsi birtok területén lévő vitás földdarabot több tanú eskütételével a garamszentbenedeki apátnak és konventnek iktatta, majd a földdarab határait körüljárta.

Papír, 230 x 310 mm. Hátlapján zárópecsét maradványai. Hátlapon címzés: Magnifico viro domino Nicolao de Zeech, iudici curie regie, amico suo pro domino N., abbate sancti Benedicti de iuxta Gron super statucione cuiusdam particule terre in octavis festi Beati Iacobi apostoli facta reláció; valamint újkori tartalmi kivonat és levéltári jelzet. Eszt. kpt. mlt. 2-1-5 (DF 235 800)

Magnifico viro, domino Nicolao de Zeech, iudici curie excellentissimi principis, domini Lodovici, Dei gracia illustris regis Hungarie, amico ipsorum honorando capitulum ecclesie Wachyensis amiciciam paratam cum honore. Noverit magnificencia vestra nos litteras vestras debito cum honore recepisse, in quibus inter cetera nos amicabiliter petebatis, ut nos ad exsequenda ea, que in eisdem litteris continenebantur, una cum hominibus regiis nostros