possessiones titulo ipsius regie collacionis sibi pertinere evidenter comprobarat. Quo peracto idem Nicolaus, filius Ladizlai proposicionem et possessionariam requisicionem dictorum Mese et Iohannis, filii Alexandri tali contradiccione obviarat, ut predicti Mese et Iohannes vel eorum progenitores a tempore, cuius memoria non extaret in dominio earundem possessionum nunquam fuissent, nec eciam perstitissent, nam primo easdem possessiones Seruesde et Pangracius ad humanam memoriam nomine sue proprietatis tenuissent et conservassent et demum regnante domino Karulo rege in duello tamquam condicionarii regales amisissent, sicque ut terre regales condicionarie in ipsius regias manus devenissent easque comites odvarnicorum regalium per multa tempora nomine regio conservassent regie curie aministrari faciendo, quas tandem sua regalis celsitudo comiti Ladislao dicto de Telen contulisset perpetuo possidendas. A quo quidem comite Ladislao primum tam racione filialis adopcionis, quam eciam comite Ladislao sine herede decesso per regiam benignitatem in recompensacionem suorum serviciorum sibi perpetuo devenissent possessiones memorate et, ut predictorum Mese et Iohannis predecessores et progenitores per consequens et ipsi nunquam in dominio fuerint possessionum predictarum, ad iudices nobilium et iuratos assessores ac vicinos et commetaneos mediatos et immediatos, necnon ad universos nobiles ipsius comitatus Symigiensis ipsi congregacioni nostre adherentes se submittere velle in sui iuris et iusticie experienciam cerciorem indicarat, petens nos humiliter et devote, ut ab eisdem iudicibus nobilium iuratisque assessoribus et commetaneis ac vicinis, propinquis et remotis universisque nobilibus ipsi congregacioni nostre adherentibus, si ullo umquam tempore ad humanam memoriam ipsi Mese et Iohannes aut eorum predecessores et progenitores in dominio fuerint possessionum pretactarum, vel ne, meram et certissimam indagare veritatem dignaremur. Nos itaque iuridicis peticionibus ipsius Nicolai, filii Ladislai inclinati eosdem iudices nobilium iuratosque assessores ac quoslibet commetaneos et vicinos, propinquiores et remotiores, necnon universos nobiles ipsius comitatus ad fidem eorum Deo et fidelitatem sacre regie corone debitam pro communi iusticia quibuspiam conservanda, tacto vivifice crucis ligno in ipsa congregacione nostra nobis prestitam, si aliquo tempore eosdem Mese et Iohannem vel eorum predecessores et progenitores in dominio earundem possessionum fuisse scivissent vel audivissent, requisitos habuissemus, iam nominati iudices nobilium et iurati assessores ac universi nobiles eiusdem comitatus, necnon commetanei et vicini dictarum possessionum mediati et inmediati de ipsa congregacione nostra egressi habito inter se de premissis tractatu in nostram regressi presenciam nunquam eosdem Mese et Iohannem ac eorum progenitores in dominio earundem possessionum fuisse, sed primo ad humanam recordacionem predictos Seruesde et Pangracium a multo tempore adhuc eciam temporibus inpacatis nomine proprii iuris ipsorum habuisse et conservasse et demum ipso domino Karulo rege regni Hungarici gubernaculo presidente et corone, eosdem Seruesde et Pangracium condicionario titulo in regias manus amisisse, per comites eciam udvarnicales easdem possessiones regie curie aministrari fuisse et dehinc ex regia collacione per dictum Ladislaum de Telen perpetuali iure habuisse et ad ultimum per regie benignitatis donacionem in ipsius Nicolai, filii Ladislai proprietatem devenisse ac premissam fidem divine pietati et fidelitatem regie sacre corone