speluncam triplicem, ab aliis eremitis olim inhabitatam, aliquot sociis comitatus, secessit, ubi ca. 1250. Ecclesiolam modicam, s. Crucis in Pilisio dictam erexit, cui tardius adiecit monasterium, funditus subin a Turcis desolatum. Primus ordinis Provincialis electus, Regulam Ordinis ab Urbano IV. interveniente s. Thoma ab Aquino cui, Romae tunc existenti, propositi sui rationem altius exposuit, confirmari petiit. Praefuit Ordiui per varias viginti annorum vicissitudines, mortuus in s. Cruce a. 1270. 20. Jan. (Praeter Eggerer vide Indicia Sanct. Hung. 63., Ferrarius De reb. Ord. Praed. 475., Memoria Basil. Strig. 40.)
466.
1247. 13. Jan. - Bela IV. Jobagiones equites de villa Kis Szelepcsény, Abbatiae s. Ben. rebelles, ac ideo evocatos, ante prolatam sententiam ad antiquam conditionem rediisse testatur.
Bela dei gracia Hungarie, Dalmacie, Crowacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque Rex. Omnibus, ad quos presens scriptum peruenerit, salutem in salutis auctore. Ad vniuersorum noticiam, tam presencium, quam futurorum, harum serie volumus peruenire, Quod cum Masa, cum Benedicto et Mathya filiis suis; Bala, cum Pousa filio suo; Balaseus, cum Buc filio suo; Bud, cum Georgio et Gurganus filijs suis; Stayzlaus, cum Iwanc et Egidio filijs suis; Dobrina, cum Myko et Woyn filijs suis; Woyzlau, cum Bencha filio suo; et Thomas cum Gregorio, Lauryn et Piscur filijs suis, de minori villa Selepchen nomine, Jobagiones monasterij sancti Benedicti iuxta Granum, seruientes in equo proprio, qui wlgo Luosicsag[515] dicuntur, a seruicio dicti monasterij se presumpcione propria retraxissent, et eosdem abbas predicti monasterij sancti Benedicti, de conueniencia sui Conuentus, in iudicium euocasset; Sed cum grauamen imminere sibi presensissent, tandem ante diffinitiuam sentenciam, ad gremium ecclesie recurrentes, pro inobediencia, quam ex temeritate commiserant, ab abbate et Conuentu predictis veniam postularunt confitentes, se esse Jobbagiones Monasterij prenotati, in equo proprio seruientes, sicut ab abbate et Conuentu supradictis per Priuilegium pie memorie domini Stephani, quondam Regis Hungarie, tercij, Geysse Regis filij, probabatur,[516] petentes humiliter, vt eos in antiqua ipsorum consuetudine seruare Monasterium dignaretur, que talis est: vt annuatim monasterio duo pondera mansio quelibet teneatur; Item abbatem recipient annuatim, dantes pro sua procuracione porcum triennem, qui uulgo artan dicitur, et panes, ac

[515] In transumto Capituli Nitr. de a. 1428: Luosisag, forte Lovasság, seu exercitus equestris.

[516] Vide Nrum. 95.