locum molendini, si exinde molendino ipsius Simonis possit preiudicium generari, nec ne, discretum virum, magistrum Serafinum, decanum et karissimum concanonicum nostrum, duximus destinandum, qui illuc cum peritis molendinarijs et molendinorum magistris accedens, diligenter perspexit et ei fide patuit oculata, quod molendino eiusdem Simonis per construcciones predictorum molendinorum, seu molendini fieri impedimentum non possit; et ne super hoc Simon et files et eorum cognati cum Guntherio et Blasio supradictis deueniant in contencionis materiam recidiue, ordinauimus invariabiliter inter ipsos, ut per clausuras molendinorum, uel construcciones, aqua Grane, ibi currentis, nec altius extollatur, nec eciam submittatur, quam nunc naturali cursu et situ, ac meatu labitur et decurrit, et id omni tempore obseruetur, ne alicui predictorum molendinorum possit noum (sic) impedimentum, nocumentum, (uel) preiudicium generari. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem, presentes litteras eisdem nostro sigillo dedimus com(munitas). Datum per manus discreti v(fri magistri) Sixti lectoris. Anno domini M°. CC°. LXXX°. secundo. quarto ydus Marcij.
A. B. C.
Sig. cum zona periit. Orig. lacerum in Arch. Cap. Strig. priv. Lad. 38. fasc. 1. Nro. 2. - Extr. Fejér Cod. dipl. V. III. 147. - Ed. Cod. Eccl. Strig. II. 137. et Wenzel Cod. Arp. IX. 337.
127.
1282. 17. Jun. - Ladislaus IV. Nrum. 125. privilegialiter edit.
(L)Adizlaus dei gracia, Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque Rex, Vniuersis xpi. fidelibus, tam presentibus, quam futuris, presens scriptum inspecturis, salutem in domino sempiternam. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus, peruenire, Quod comes Petrus, filius Tymere de Orsan, ad nostram accedens presenciam, a nobis Humiliter supplicando postulauit, vt sibi, sine liberum (sic) solacio destituto, petrum, filium Martini de Etey, karissimum generum suum et eius consortem, predilectam filiam suam, Stephania vocatam, ac eorum Heredes, in locum et vicem naturalium heredum, seu legitimorum recipere valeret et habere, quibus omnes possessiones suas, seruos et ancillas, mancipia, ac alia bona relinquere, posset, seu legare. Nos tamen, qui fauente diuina clemencia natiue successionis ordine, in Regno nostro dominium retinemus, ad quos ex longa et aprobata consuetudine Regni nostri, a tempore, cuius non extat memoria, possessiones et bona, sine liberis masculis decedencium, non obstantibus successoribus