135.
1282. - Paulus Praepositus et Capitulum Strigon. magistrum Philippum, filium Comitis Thomae de Turchus, terram seu silvam Ponik in Comitatu de Zolyom per hominem Regium et Magistrum Nicolaum Archi-Diaconum Neogradiensem et Canonicum Strigon. statutam esse, Regi rescribit.
Fejér Cod. dipl. V. III. 112. - Wenzel Cod. Arp. XII. 363. - Cod. dipl. patr. VI. 285. - Cum 12. Martii anni huius Andreas Praepositus Strigon. memoratur, qui annis 1283-1285. continuo occurrit; imo iam praecedenter etiam a. 1280. comparet; diploma hoc, alioquin e transsumpto solum anni 1557. notum, in Dato erronee descriptum fuerit et probabilius a. 1287. editum, a quo nempe anno Paulus Praepositus occurrit.
136.
1282. - Capitulum Poson., Margaretham de Vatha mortem mariti sui Omondus Joanni de Olgya in tribus marcis relaxat.
Vniuersis xpi. fidelibus, presentes litteras inspecturis, Capitulum ecclesie Poson. Salutem in omnium Saluatore. Ad vniuersorum noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod Margareta, filia Crachini de Watha, relicta Omondns, filij Bolfanch, simul cum Matheo, filio suo paruulo, Johannes frater ipsius relicte, Omodey frater predicti Omondus et Laurencius cognatus eiusdem relicte, ab una parte; Johannes, filius Hunt de Ougha, ab altera, coram nobis constituti, sunt confessi, quod licet in pugna quadam, inter ipsum Omondum et Johannem filium Hunt predictos casualiter suscitata, ipsi pariter fuissent mutuo uulnerati et idem Omondus durante sibi illato uulnere non letali, post lapsum temporum in infirmitatem aliam incidisset, per quam inifirmitatem, simul cum eodem uulnere, mortis legibus subiacens, spiritum exalasset; ad ultimum tamen ipsa relicta, Johannes frater eius, Omodey et Laurencius predicti attendentes, quod quia prefatus Omondus non tantum per ipsum uulnus, ymo eciam per infirmitatem, in quam durante eodem uulnere incidens, mortuus fuerat, per composicionem proborum virorum, mortem ipsius Omondus eidem Johanni, filio Hunt, in tribus marcis relaxassent, quas quidem tres marcas idem Johannes ipsis, videlicet eidem relicte, Matheo filio suo paruulo, Johanni, Omodey et Laurencio supradictis, soluit plenarie coram nobis; super qua morte eundem Johannem, filium Hunth, reddiderunt in nostri presencia penitus expeditum. Obligantes se, quod quicumque processu temporum ipsum Johannem, filium Hunt, racione predicte mortis inpetere attemptaret, ipsi pro se et pro eodem Matheo paruulo, qui pro se loqui nondum poterat, tenerentur eum expedire proprijs laboribus et expensis. In cuius rei

---