a. 1307. in synodo Udvardiensi sic queritur: "cum Peturmannus, Martinus Sclavus, ceterique cives Budenses - - excommunicationis et Castrum ipsum interdicti sententiis fuerint irretiti et ipsas sententias a novem annorum cursu animo sustinuerint indurato, cogentes populum Castri Budensis audire missas Ludovici sacerdotis et sociorum eius excommunicatorum."[510] Porro Gregorius et Stephanus Archiepiscopus Colocensis et "ceteri episcopi omnes in regno Hungarie existentes," sententiam Bonifacii Papae in favorem Caroli latam, "cum multis Baronibus et regni nobilibus" "ad locum per Dominum Cardinalem (Legatum) deputatum," sed nobis ignotum, convenientes, acceptarunt et Carolum ab omnibus Regem habendum sub excommunicationis poena decreverunt. (Nr. 566.) Gregorium praeterea etiam iura Archiepiscopalia exercuisse Nri. 524. et 532. testantur. Sed cum penes omnem conniventiam suam Bonifacium Papam in elargienda confirmatione nimis morosum observaret, imo cum per eundem Archiepiscopo Colocensi bona ecclesiastica etiam in pro vincia Strigoniensi revindicandi potestatem concessam esse videret; (Nr. 559.) a. 1303. mense circiter Jun.-Jul. (Nr. 566.) confirmationem suam personaliter adursurus, mortem autem violentam inventurus, ad curiam Papae concessit.
[510] Fejér Cod. dipl. VIII. I. 326.