IX.
LAURENTIUS.
1105 - 1116.
Etiam Laurentium hunc Capellanum antea regium fuisse, Nrus. 31. ostendit. Num et quali ecclesiae praefuerit, antequam metropolitanam sedem conscendisset, dicere non valemus. Schmitthius[253] quidem inter Chronographos omnino convenire ait, Laurentium a gubernata Agriensi Ecclesia Colomanno notum, Seraphino in munere pastorali successisse. Sed alibi ipse fatetur, hoc non usquequaque certum esse, simul fontem his verbis indicans: „Laurentium Agriensi dioecesi iure episcopi fuisse praepositum P. Martinus Szentivány - - suo in catalogo prodidit, cui suffragatur P. Alexander Szörényi in Mss.; sed fontem, ex quo id hausere, non indicant. Hos duumviros secutus sum in editione Archiepiscoporum Strigon., rectene an secus; apud animum statuere nondum possum[254].” Nos equidem nullum, quo hoc firmaretur, diploma offendimus. - Laurentius hic Stephanum II., Colomanni Regis filium, coronaverit quidem, ut Schmitthius[255] contendit, sed num, prout idem prosequitur, Regnum cum Joanne Palatino, dum Stephanus adolescat, gubernaverit, doceri non potest. Idem auctor porro Laurentium nostrum Ecclesiae Regnique curis fractum a. 1118. diem ultimum obiisse scribit; sed unde hoc hauserit, non adnotat. Chronicon minus Posoniense sec. XIII. mortem eius ad a. 1114. figit.[256] Certum est, illum a. 1116. superfuisse et viribus adhuc valuisse, cum in castris Regiis versatus fuerit (vide Nrum. 53.); quo postea anno vitam clauserit, incertum.

---

[253] Arch. Strig. I. 47.

[254] Episc. Agr. I. 48.

[255] L. c. 51.

[256] Endlicher Mon. 56.