fumo quamplurimi moriuntur. Sic denique ab huiusmodi turre confusionis locus deliciarum babilonis sortitus est nomen. Que quondam dilecta, posita est in miraculum, cum domus ipsius, dudum gloriose ac inclite, draconibus sint replete, sicque habitacio strutionum facte, saltent ibi pilosi et respondeant in edibus eius vlule, ac sirene in delubris voluptatis pangant. Dissipatis itaque taliter eius muro et antemurali, plauserunt manibus super eam omnes transeuntes per viam, sibilauerunt et mouerunt capita sua, dicentes: heccine est urbs perfecti decoris? De cuius contricione sedes apostolica, que cum infirmantibus infirmatur et de subditorum scandalo vritur, conturbata, repletaque amaritudine vehementi, sepesepius sumpsit resinam ad mitigandum dolorem et vlnera eius sananda, mittens angelos pacis ad exhibendum eius contricioni medeiam, corrigendo et reformando tam in capite, quam in membris, que correceionis et reformacionis officio indigebant. Sed quoniam vt ferrum per eos extraheretur de wlnere, non fuit desuper eis datum, illud malagma suppositum interius non curauit, Etsi per ipsum superficialiter sit obductum. Et quoniam ferro non extracto computruerunt et deteriorauerunt wlnerum cicatrices et facta est quasi insanabilis ipsa plaga, flentes amare pacis angeli recesserunt, dicendo: curauimus Babilonem et non est sanata, derelinquamus eandem. Verumtamen sedes Apostolica pia mater, que filiorum vteri sui obliuissci non potest, a cura ipsius non destitit, nec zelus eius recessit ab ipsa, studens wlnus eiusdem circumligare fascijs, et medicamine curare liuorem, plagamque tumentem oleo confouere. Vnde felicis recordacionis Innocencius papa, predecessor noster, de rehedificacione ac cultu sepedicti paradisi sollicitus, sacro generali statuit approbante Concilio, vt in singulis Regnis siue prouincijs de triennio in triennium, saluo Jure dyocesanorum pontificum, fieret cummune Capitulum Abbatum atque priorum, Abbates proprios non habencium, qui non consueuerunt tale concilium celebrare; ad quod vniuersi, Impedimentum non habentes canonicum, conuenirent apud vnum de Monasterijs ad hoc aptum, Tractaturi de ipso in statum pristinum reformando; Vt euulsis ex eo sentibus viciorum et destructa turre confusionis, muri reedificarentur destructi et plantarentur in ipso arbores generose, facture vmbraculum cultoribus suis ab estu, ipsosque a turbine ac pluuia protecture. Verum operante illo, cuius inuidia mors introiuit in mundum, quod non sine amaritudine mentis referimus, ex constitucione predicta, in memorato concilio habito, parum adhuc, aut nichil vtilitatis prouenit, eo quod Abbates et priores, abbates proprios non habentes, neglexerunt ad huiusmodi Capitulum conuenire, ac hij, qui presidere debebant eisdem, cogendi rebelles non sunt visi habere aliquam potestatem; et sic vsque modo in stercore suo computruere iumenta et Moab in suis fecibus requieuit. Licet igitur facta (?) videatur desperabilis plaga eius, scientes tamen, quod non est abbreuiata manus domini, ut saluare non possit et excoquere