Eodem die iniungit Capitulo Strigon.. ut Stephanum hunc in Archiepiscopum recipiat. Tandem Regi Belae pariter illum commendat. (Nr. 533.) Ast Stephanus in Hungariam redux, omnium iam a se animos penitus alienatos invenit, Rexque 11. Oct. expresse Papae intimavit „quod nec nos, nec Capitulum Strigon., nec barones, nec ceteri homines Regni nostri, in aliquem alium (praeter Benedictum nempe) consentimus, et si quispiam, quantacumque dignitate praefulgens (hic manifeste ad Stephanum alludit), etiam si Angelus, aliud suggesserit, nullo modo credatis.” Una nuncios suos confirmationis urgendae causa Romam expedivit. (Nr. 535.) Sic Stephanus spe sua frustratus, ne simul ecclesiam. Praenestinam amittat, in Italiam rediisse videtur. Papa tandem litteris regis nunciorumque eius ac procuratorum Benedicti propositionibus flexus, Benedictum, quem a. 1254. 20. Febr. iam Archiepiscopum Strigon. nominat, (Nr. 538.) 25. eiusdem mensis e sede Colocensi ad Strigoniensem transtulit (Nr. 539.) eique 11. Mart. pallium submisit (Nr. 542.); sicque diuturnae contentioni et exinde enatae Ecclesiae Strigon. viduitati finem imposuit. Nam Ecclesiam hanc durante hac contentione reipsa vacasse, discimus e litteris Capituli Agriensis a. 1253. et 1254. exaratis[535], in quibus Benedictus, quia nondum confirmatus, Colocensis tantum Archiepiscopus appellatur, talemque ipse se scribit a. 1253.11. Apr.[536]
[535] Fejér Cod. dipl. IV. II. 210. 260.
[536] Fejér 1. c. VII. V. 310. Easdem litteras Fejér VII. I. 300. erronee ad a. 1254. ponit.
Első
