vniuersitatis vestre noticiam tenore presencium volumus peruenire, quod cum inter Dominicum Comitem de Sarus, ex una parte, et venerabilem patrem, Dominum Philippum, sancte Strigoniensis ecclesie archiepiscopum, aule regie Cancellarium, ex altera, super quadam insula in Sayo, inter uillam Pispuky et uillam Pogan existente, incipiente in quodam fluuiolo, qui uulgariter Er uocatur, qui quidem exit de Sayo et cadit in eundem, orta fuisset coram Domino Stephano, inclito iuniore rege Hungarie, materia questionis, proponente et dicente eodem comite Dominico, quod racione terre castri Gumuriensis, ad uillam Pogan pertinentis, quam uillam eidem predictus dominus rex concesserat et donauerat, ad eum predicta insula pertinebat; parte uero prefati domini archiepiscopi ex aduerso penitus denegante; memoratus dominus rex certamen duelli adiudicauit fieri inter partes. Adueniente itaque termino, in quo predictum duellum subiri debuerat, et pugilibus parcium in area duelli inuicem diucius dimicantibus, eodem domino rege et suis baronibus et aliis pluribus mediantibus, talis inter partes composicio interuenit et extitit ordinata, quod predictus dominus archiepiscopus eidem Dominico comiti, certo termino ad hoc assignato, deberet soluere quinque mareas, et sic dicta insula penes eundem dominum archiepiscopum et ecclesiam suam Strigon. iure proprietatis remaneret, ab eo et ecclesia sua possidenda perpetuo et tenenda, prout hec omnia in predicti domini Regis patentibus litteris, eius sigillo signatis, perspeximus plenius contineri. Verum quia comes Leus, officialis sepedicti domini archiepiscopi, eidem Dominico comiti soluit ex parte eiusdem domini archiepiscopi et eius nomine dictas quinque marcas, in termino ad hoc assignato, plenarie coram nobis, nos ad speciale mandatum prefati domini nostri Regis Stephani, in huius rei testimonium predicto domino archiepiscopo et ecclesie sue Strigon. presentes dedimus litieras, sigilli nostri munimiue roboratas. Datum anno ab incarnacione Domini Millesimo Ducentesimo Septuagesinio.
Sigillum, cuius perigraphe detritum, e rubro serico pendet. Orig. ex Arch. Prim.
sec. Episcopo Rosnaviensi resignatum est, qui usum eiusdem uobis liberaliter concessit. - Ed. Fejér Cod. dipl. VII. V. 369. 374.
740.
Sine dato. - Bela IV. „per Fidelem nostrum Magistrum Albeum, Archidiaconum. (Nitriensem, Canonicum Strigon.) virum utique circumspectum et providum et discretum” omnes terras Abbatiae s. Montis Pannoniae reambulari iubet; „nichilominus precipientes eidem Magistro, specificare et redigere in scriptis condiciones, officia, seu servicia cunctorum hominum, pertinencium ad Monasterium memoratum. - - Prefatus autem Magister preceptum nostrum

---