felicis recordacionis, karissimi patris nostri, super forma libertatis ipsorum confectum, Petentes cum instancia, vt libertatem eandem ratam habere et ipsum priuilegium innouando, dignaremur confirmare. Cuius quidem priuilegij tenor talis est: Sequitur Nrus. 556.
Nos igitur iustis peticionibus hospitum eorumdem inclinati, Volentesque ipsos in libertate eadem immutabiliter conseruare, ipsum priuilegium patris nostri confirmamus, dupplicis Sigilli nostri munimine roborando. Datum per manus magistri Benedicti, Orodiensis prepositi, aule nostre Vicecancellarij, dilecti et fidelis nostri, anno domini Mo. CCo. LXXo. primo, Indicione XIIII. IIo. Septembris.[742] Regni autem nostri anno secundo.
E transumtis Capituli Strigon. de a. 1338. et 1519. Vide Nr. 556. - Ed. Fejér Cod. dipl. V. I. 164. - Stephanus in huius anni diplomate quodam ait: „eo tempore, quum contra Styrenses exercitum habuissemus” - (Fejér Cod. dipl. V. I. 106). Katona (Hist. Crit. VI. 589.) erronee: „contra Strigoniensem” legendo, adiicit: „Quando, quave de causa contra Strigoniensem Stephanus exercitum promoverit, ex annalibus patriis non liquet.” Alioquin!
760.
1271. - Gregorius Praepositus et Capitulum Strigon. testantur „quod Levas, Comes de Sarov, officialis domihi Philippi, venerabilis in Christo patris, Strigon. Ecclesie Archiepiscopi, aule Regie Cancellarij, domini nostri, - - quamdam terram suam empticiam, Keer vocatam, prope Hugog existentem, ad quatuor aratra sufficientem, quam a Cegde, filio Bogdan, emerat, Comiti Budov, proximo suo, pro decem marcis argenti confessus est perpetuo vendidisse. - - Huic eciam contractui venerabilis in Christo pater, dominus Philippus, Strigon. Ecclesie Archiepiscopus, dominus et Prelatus noster, in medio nostri personaliter comparendo, consensum prebuit et assensum eo modo, quod idem Comes Budou de ipsa terra domino archiepiscopo Strigon. in perpetuum semper et vbique, more aliorum nobilium iobagionum memorate Ecclesie, seruire teneatur; quod si facere non curaret uel non posset, extunc pro eadem quantitate pecunie domino Arehiepiscopo, uel iobagionibus dicte Ecclesie ipsam terram reddere teneatur.”
Wenzel 1. c. VIII. 352.

[742] In altero transumto rectius: secundo idus Sept.