et vniuersitati eorumdem, vt ipsi relictis idolorum cultura et omnibus ac singulis paganorum ritibus prorsus dimissis, ad catholicae seu orthodoxae fidei vnionem conuertantur." Deinde Rex receptis "de septem generationibus eorumdem Comanorum" septem obsidibus, eosdem "Dominos de Comanis et Nobiles Comanorum et totam gentem eorumdem, in regno nostro existentem, Nos solemni et publica congregatione in regno nostro facta et diligenti deliberacione cum Baronibus et Nobilibus regni nostri habita, descendere fecimus" in diversis Regni partibus et insuper constituit Rex, ut "praedicti Domini de Comanis et Nobiles Comanorum vna ac eadem cum Regni Nobilibus perfruanter libertate."[314] Praeter coordinationem Cumanorum etiam alia publica Regni negotia pertractata fuisse, docent aliae Regis literae: "Cum anno Domini 1279. nobis in etate legitima constitutis, circa festum Sancti Jacobi Apostoli cum vniuersis Prelatis Ecclesiarum, Barronibus, Nobilibus Regni nostri et Cumanis omnibus congregacionem generalem fecissemus celebrari, et omnia priuilegia seu instrumenta super possessionibus quibuscumque, per nos, in etate tenera constitutis, collatis, nobis iussissemus exhiberi."[315] Literae super coordinatione Cumanorum signatae sunt 10. Augusti et exaratae, prout reliquae etiam superius memoratae, per Nicolaum Vice-Cancellarium. Sed utrum alia Decreta Comitiorum consignata, aut Legato sub sigillo aureo, prout Rex promisit, extradata fuerint, non constat.
His aegre compositis, Legatus ad "relevationem, fulcimentum, ac defensionem fidei Catholicae et Ecclesiasticae libertatis, nec non reformacionem vitae, morum et actuum Cleri et populi" Synodum Nationalem in Castro Budensi celebravit. Inchoatam illam fuisse post celebrationem Comitiorum, adeoque post 10. Aug., ultro sequitur, terminatam autem "die quarta decima intrante Septembris," ut Praefatio Constitutionis huius Synodi testatur.[316] Terminata autem fuit, seu rectius disturbata per Ladislaum Regem, prout ipse 1280. 18. Sept. his verbis confitetur: "Notum fieri volumus vniuersis, quod quum tempore facti concilii per venerabilem patrem, Dominum Philippum, Dei gracia Firmanum Episcopum, Apostolicae Sedis legatum, in castro Budensi devote et solemniter celebrati, nos feruore iuuentutis contra nostram salutem accensi et quorumdam prauorum consiliis deprauati atque seducti, in nostram hoc inferri iniuriam aestimantes, quod erat ad propagationem uirtutum, exclusionem etiam vitiorum; iudici et ciuibus dicti castri Budensis sub grauibus poenis dedimus in mandatis, vt praelatos regni nostri, ad mandatum

---

[314] Pray Dissert. in Annal. Vet. Hunnorum 117.; Katona Hist. Crit. VI. 796.; Kovachich Suppl. ad Vest. Comitiorum I. 36.; Endlicher Monum. Arpadiana 559. et Fejér Cod. dipl. V. II. 512.

[315] Wenzel Cod. Arpad. IV. 176.

[316] Péterffy Conc. I. 105.