nos preposuit, ut lites dirimendo, pace si possumus terminemus universa, et maxime que in eo tempore, quo ecclesia in suis iuribus enervatur et vacillat; distingue, inquit sapiens. tempora, et scripturas concordabis. Et ne huiusmodi bonum pacis in oblivionem relabatur, litterarum testimonio non immerito prestolatur. Hinc est, quod ad universorum noticiam, harum serie volumus pervenire: quod cum inter discretum virum magistrum Thomam, rectorem altaris Beate Virginis in corpore nostre ecclesie beati Adalberti de Strigonio existentis ab una parte; ex altera vero inter sacerdotem ecclesie beati Martini de villa Morus, villicum et hospites de eadem, racione decimarum eiusdem ville, ex devota ordinacione venerabilis in Christo patris domini Lodomerii, condam Strigoniensis ecclesie archiepiscopi, bone memorie predecessoris nostri, ipsi altari de iure ab antiquo debencium eo, quod idem magister Thomas refragante sacerdote et hospitibus predictis, plene percipere non poterat ut debebat, diucius fuisset coram nobis altercatum, seu eciam clisceptatum. Tandem, ad instantem peticionem domini nostri Karoli, Dei gracia illustris regis Hungarie, proximi nostri, partes, unacum fratribus nostris, capitulo videlicet Strigoniensi, taliter fecimus concordari, quod in decima vini predictorum hospitum quartam partem, in decima frugum terciam et in aliis minutis decimis equalem dimidietatem percipiet a modo in antea sacerdos prescripte ecclesie sancti Martini, pro tempore in eadem constitutus; residuis decimis prefato magistro Thome et eius successoribus pacifice remanentibus et quiete. Hoc specialiter declarato, quod ne eidem magistro Thome, aut ipsius successoribus preiudicium aliquod in suo iure decimali generetur, sacerdos prefatus modernus, vel futurus dicte ecclesie pro se, preter rectorem altaris memorati, qui fuerit pro tempore, nihil recipere possit de decimis antedictis; sed ipsis decimis in unum locum congregatis, presente ipso rectore, vel eiusdem homine ad hoc deputato, sacerdos sibi debitam, modo premisso, excipiet porcionem de eisdem. In cuius rei memoriam, perpetuamque firmitatem, presentes concessimus litteras privilegiales, sigilli nostri munimine roboratas. Datum Strigonii, pridie Idus Maii, anno Domini millesimo trecentesimo vigesimo sexto.
E transsumpto Ludovici II. regis a. 1519. – Orig. membran., in Arch. Cap. Strigon. Priv. Lad. 47. fasc. 5. nr. 1. – Edid Fejér: Cod. Dipl. VIII/3. p. 120.

135.
1326. Esztergom. 19. Maii. – Boleslaus, archiepiscopus Strigon, indulgentias ecclesiae S. Mariae Virg. in Podolin, ab Andrea Traciensi episcopo, domini pape in urbe vicario in spiritualibus generali, et Joanne Reatinensi episcopo concessas, ratihabet et insuper quadraginta dierum indulgentias in Domino misericorditer elargitur.
Ed. Fejér: Cod. Dipl. VIII/5. p. 175.

136.
1326. (Esztergom) circa 27 – 31 Maii. – Capitulum Strigon. comitem Gregorium de Gyarmath, ad redimendam notam servilis, qua archiepiscopatui Strigon. tenebatur conditionis, possessionem Vaga eidem donasse, testatur.
Theophilus prepositus et capitulum ecclesie Strigoniensis, universis Christi fidelibus, presentibus et futuris, presens scriptum inspecturis, salutem in omnium