vadit ad unum monticulum, ubi est meta terrea; deinde vadit per unam semitam ad metam terream; inde tendit versus occidentem ad quandam metam terream, que separat a terra custodum silvarum; unde per quandam viam magnam vadit ad unam metam terream, que separat a terra Aberth; inde ad eandem partem occidentis tendendo pervenitur ad duas metas terreas, que separant a terra eiusdem Aberth; deinde per quandam vallem flectitur ad partem septemtrionalem et pervenit ad unam metam terream; abhinc ad montem ad unam metam terream, in quo monte protenditur ad finem eiusdem ad unam metam terream, que distingit a terra Wobnoth; item per alium montem progreditur ad duas metas terreas; post hec vadit descendit (sic!) ad unam metam lapideam, de qua reflectitur ad primam metam, superius nominatam.
Nos itaque attendentes fidelitates et servicia meritoria dicti magistri Stephani, que nobis in nostris et regni nostri negociis sumpme arduis, fideliter exhibuit et impendit, considerantesque fidelitatum multiplicia obsequia eiusdem, quibus nobis a toto tempore introitus nostri in regnum Hungarie, iure geniture nobis debitum, in deferendo legaciones nostras extra regnum se exhibuit et reddidit utique graciosum regie maiestati nostre et acceptabilem, predictas litteras nostras non abrasas, non cancellatas, nec in aliqua sui parte viciatas, de verbo ad verbum presentibus insertas, simul cum ordinacione et disposicione predicti Mykocha, ipsi magistro Stephano facta, ratas habentes et acceptas, dictamque possessionem, modo premisso eidem traditam, sub metis superius nominatis, eidem magistro et per eum suis heredibus, heredumque suorum successoribus approbamus, ratificamus perpetuo possidendam et habendam, presentis privilegii nostri patrocinio confirmando. In cuius rei memoriam, perpetuamque firmitatem, presentes concessimus litteras nostras privilegiales, novi et autentici sigilli nostri dupplicis munimine roboratas. Datum, per manus discreti viri magistri Andre, prepositi Albensis ecclesie, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno Domini M-o CCC-o vicesimo septimo, quarto Kalendas Februarii, regni autem nostri anno similiter XX-mo septimo.[97] Venerabilibus in Christo patribus, dominis Bolezlao Strigoniensi et fratre Ladislao Colocensi archiepiscopis; Johanne Nytriensi, Georgio Syrmiensi, fratre Petro Boznensi, Iwanka Waradiensi, Benedicto Chanadiensi, Ladizlao Quinqueecclesiensi, Herrico Wezprimiensi, Nicolao Jauriensi, Chanadino Agriensi et Andrea Transiluano episcopis, ecclesias Dei feliciter gubernantibus: Magnificis viris Philippo palatino, comite de Scepes et de Wywar; Demetrio magistro tawarnicorum nostrorum, comite Bachiensi et Trinchiniensi; Alexandro iudice curie nostre; Mykch bano tocius Sclauonie et comite Simigensi; Thoma Woywoda Transiluano et comite de Zonuk: Paulo bano de Machou, comite Syrmiensi, de Wolkou et de Budrug; Johanne magistro tawarnicorum domine regine, consortis nostre karissime; Deseu iudice curie eiusdem; Stephano magistro agasonum nostrorum; Dyonisio magistro dapiferorum nostrorum et Nicolao comite Posoniensi, aliisque quam pluribus, regni nostri comitatus tenentibus et honores.
In inferiori margine sinistro legitur clausula confirmationis Ludovici I. regis, prout in Corp. Juris Hung. continetur:
Ad perpetuam rei memoriam. Nos Lodovicus rex, universis declaramus, quod ubi in regno nostro Bozne innumerabilis multitudo hereticorum et patarenorum pululasset, in eversionem

[97] 1327. 29. Jan.