de Cybinio; Mikch bano tocius Sclauonie; magistro Symone comite Siculorum, nec non cum aliis regni nobilibus, qui tunc interesse poterant ex regio edicto, eorumdem privilegiorum tam diversis temporibus, ut pretactum est, contra sese confectorum et emanatorum continencias diligentissime iudicio racionis intuentes, viresque unius instrumenti ad alterius vigorem comparantes et conferentes, ex hincque plurimis diebus maturis deliberacionibus, coniecturacionibusque providis habitis in premissis, quia privilegialia instrumenta ipsius capituli Strigoniensis antiquiori terapore et priori fuerunt emanata; et quod per duos reges Belam videlicet et Ladizlaum eedem (sic!) privilegia fuerant confirmata et munita, prout in litteris confirmatoriis eiusdem domini Ladizlai regis plenius inspexissemus contineri; ipsaque terra per hominem regium sub certis metis, in ipso privilegio eorum conscriptis, legitimo processu, ut pretactum est, ipsis canonicis seu capitulo statuta fuisse reperiebatur; et deinde quia privilegia ipsius domini Andree regis, nomine ipsorum Siculorum exhibita, moderniori et posteriori tempore confecta extiterant, nec legitime per hominem regium ipsis Siculis ipsa terra statuta extitit; et quod per eundem Andream regem eis, sine preiudicio alieni iuris, fuit donata; pro eo eciam, quia iidem Siculi privilegium ipsorum a tanti ternporis spacio in lucem non porrexerunt, sed semper in absconditis tenuerunt; propter hoc eciam specialiter quia collacionem, per prius nominatum dominum Andream regem ipsis canonicis prius et antiquius factam, novissime subsequens Andreas rex, pretendens aliquam evidentem racionem, in eisdem litteris suis non revocavit, nec ipsam terram quoquo modo abstulit ab eisdem; nec ipse littere domini Ladizlai regis, de possessione Fulvynch, aliquam pro Siculis faciebant mencionem; item quia dominus Ladizlaus rex quorumlibet impetraciones de ipsa possessione Fulvynch irritabat, cassabat, seu in irritum revocabat: memoratam terram seu possessionem Felvynch, sub metis terminis et distinccionibus, ac cum utilitatibus suis quibuslibet et pertinenciis, atque cum tributo salium, secundum quod in litteris privilegialibus ipsorum capituli uberius habetur, ipsis canonicis capituli ecclesie Strigoniensis adiudicari debere decernentes, modo pretacto ipsis canonicis adiudicavimus, appropriavimus et sentencionaliter proporcionavimus; ac eciam per hominem nostrum specialem Mark nomine, secundum regni consuetudinem approbatam, statui iam iussimus perpetuo et irrevocabiliter possidendam, tenendam pariter et habendam; ipsis Siculis, tam singulis singulariter, quam toti cornmunitati eorumdem communiter, super predicta possessione Feulvynch perpetuum silencium imponentes. Si autem iidem Siculi aliqua instrumenta, seu litteras privilegiales, in facto terre Feulvynch prenotate haberent et habuissent, et easdem occultando noluissent exhibere, in quantum ipsam terram Feulvynch in se continent dampnamus, irritamus ac anichilamus in hys scriptis. In cuius adiudicacionis nostre testimonium et perempnem firmitatem, has litteras nostras privilegiales, sigilli nostri autentici, nec non quorumdam aliorum premissorum, ipsam causam regio edicto iudicancium nobiscum, sigillorum pendencium apposicionibus, ad maiorem evidenciam iusticie eiusdem Strigoniensis capituli communitas, ipsi capitulo duximus emanari faciendum. Datum, in Wyssegrad, quinta feria proxima ante octavas Penthecostes, anno Domini M CCC vigesimo septimo.
Octo sigillorum quatuor penitus perierunt, quatuor vero solum in fragm. remanerunt... – Orig. membr., in Arch. Cap. Strigon. Priv. Ladula 66. fasc. 1. nr. 5.